လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အခန္းက႑
(NDF ေခါင္းေဆာင္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ႏွင့္ မဇၥ်ိမ အယ္ဒီတာ ဦးစိန္ဝင္း ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျခင္း)
မဇၥ်ိမသတင္းဌာန ။ ။ ၂၀၁၀ ႏိုဝဘၤာေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္အရ လႊတ္ေတာ္အရပ္ရပ္ကို ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔မွ စတင္ ေခၚယူက်င္းပခဲ့သည္။
ႏွစ္ၾကိမ္တိုင္ ေခၚယူက်င္းပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အတြင္းတြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအင္အားစု NDF ကလည္း အတိုက္အခံပါတီတခုအျဖစ္ ရပ္တည္လ်က္ရွိသည္။
လႊတ္ေတာ္တြင္း အခက္အခဲမ်ား၊ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ အေျခအေန၊ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး လႊတ္ေတာ္တြင္း ေနရာယူမႈ၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး စသည္တို႔ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ NDF တည္ေထာင္သူ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္ေသာ ဦးခင္ေမာင္ေဆြကို ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ ပါတီဌာနခ်ဳပ္တြင္ မဇၩိမ၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အယ္ဒီတာ ဦးစိန္ဝင္းက ေတြ႔ဆံု
ေမးျမန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
လက္ရွိ လႊတ္ေတာ္တြင္း ႏိုင္ငံေရး အေနအထားက သိပ္တိုးတက္မႈ မရွိေသးဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒီအေျခအေန
ေျပာင္းလဲသြားမယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
ျပည္သူလူထုရဲ႕ အရွိန္အဝါရဲ႕ သက္ေရာက္မႈဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ သက္ေရာက္ျပီလဲဆုိတာ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္
ေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ ေနာက္တခုက က်ေနာ္ NLD ေဟာင္းပါ။ ၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ အခင္းအက်င္း၊ ၂ဝ၁ဝ ရလဒ္ ေရြးေကာက္ပြဲအခင္းအက်င္းက မတူႏိုင္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း ခန္႔မွန္းမိပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ
ေတာ့ တိုင္းရင္းသားအမ်ားစု ႏိုင္ဖို႔ကေတာ့ က်ိန္းေသပါတယ္။ NLD ရဲ႕ ေနရာ ၄၈ ေနရာ ႏိုင္မယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ က်ေနာ္ေတာ့ မျမင္ပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ လႊတ္ေတာ္ထဲကိုေတာ့ျဖင့္ရင္ NLD + ဒီမိုကရက္အင္အားစု က်ေနာ္တို႔ အပါအဝင္ေပါ့ေလ၊ က်ေနာ္တို႔က နည္းမွာေပါ့ဗ်ာ၊ ႏွစ္ေယာက္စ သံုးေယာက္စ ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္ ကံေကာင္းရင္ ေလး၊ ငါး၊ ဆယ္ဦးစ ေပါ့၊ ဝင္ေရာက္သြားလို႔ခ်င္ရင္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ပိုၿပီးေတာ့ ထင္သာျမင္သာ ျဖစ္မႈေတြ တက္လာ မယ္။ အဲေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အရွိန္အဝါေၾကာင့္ ဟိုတုန္းက ဥပေဒျပဳမႈ ကိစၥေတြမွာ ေႏွးေကြးေနတဲ့တာေတြ ဟာ ေရွာင္လႊဲလို႔ မရတဲ့ဥပေဒျပဳမႈေတြ အျမန္ဆံုး ပံုမွန္ဆုိတဲ့အေနအထားမ်ိဳး ေရာက္သြားေအာင္ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ အခုကေတာ့ Oversight Committees ေတြထဲမွာ အေတြ႔အၾကံဳမရွိခဲ့လို႔လား၊ သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္ လားဆိုတဲ့ တုန္႔ဆိုင္းမႈေလးေတြေတာ့ ျမင္ေနရတယ္။ ဥပေဒျပဳမႈက Speed က ေႏွးေနတယ္ေပါ့ ေႏွးေနေတာ့ ဒါေတြကို Speed up ျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ ဒီမိုကရက္တစ္ အင္အားစုေတြမ်ားလာလို႔ခ်င္ရင္ ျပည္သူ႔အတြက္ Voice ေပါ့၊ ပါးစပ္ေပါက္ေတြ ပိုမ်ားလာမွာေပါ့။ ဆိုေတာ့ ေျပာရဲဆိုရဲေတာ့ ပိုရွိလာမွာေပါ့ေလ။ အဲေတာ့ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အခန္း က႑ဟာ အခုထက္ေတာ့ အမ်ားၾကီး ပိုပီျပင္လာလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
NLD နဲ႔ NDF ပါတီႏွစ္ခု ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရးလုပ္ဖို႔ အေနအထားကေကာ မၾကာခင္ အနာဂတ္မွာ
ျဖစ္လာႏိုင္ေခ်ရွိလား ခင္ဗ်။
က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ပါတီကို ဖ်က္သြားမယ့္ အထိကေတာ့ သိပ္မျမင္ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ဖက္က က်ေနာ္တို႔က လူေဟာင္းေတြ၊ က်ေနာ့္ကိုဆိုရင္ သူေရြးခဲ့တာ။ က်ေနာ့္ တေယာက္ထဲပဲ သူေရြးခဲ့တာ။ အလုပ္က ထြက္ၿပီးေတာ့ NLD မွာ က်ေနာ္ဝင္ခဲ့တာ ပင္စင္ေတာင္ က်ေနာ္ မယူခဲ့ဘူး။ ဒီလို ႏိုင္ငံေရး သံေယာဇဥ္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခ်င္တဲ့စိတ္ မွတ္ပံုမတင္ခင္ကတည္းက ေခၚၿပီေပါ့။ အခုက ႏိုင္ငံေရး သံေယာဇဥ္အရ က်ေနာ္တို႔ကို ျပန္သံုးခ်င္ တဲ့ သေဘာထား မျမင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မွတ္ပံုတင္တဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ မရွိဘူးေပါ့။ အဲေတာ့ လက္တြဲမႈ အေနအထားကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ အစဥ္အၿမဲၾကိဳဆိုေနတာပဲ။ လက္တြဲခ်င္တဲ့ကိစၥဟာ ပါတီရဲ႕ အက်ဳိး စီးပြား မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကရက္တစ္ အင္အားစုေတြက ေရွ႕ကို ေျခလွမ္းလွမ္းတဲ့အခါမွာ အင္နဲ႔အားနဲ႔ လွမ္းႏုိင္ေအာင္
ႏုိင္ငံေရး ေရခ်ိန္ျမင့္လာေအာင္ လက္တြဲခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တြဲတဲ့ကိစၥကို ဘယ္လိုျဖစ္ရမယ္ ဆိုတာေတာ့
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေျပာျဖစ္လား။
ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ မီဒီယာမွာ အခြင့္အခါသာရင္ ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဘက္က တုန္႔ျပန္မႈ မလာပါဘူး။ မလာတာလည္း သူက သိပ္အလုပ္မ်ားတယ္။ ေနာက္ By-election (ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ)အတြက္ သူျပင္ဆင္
ေနရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခကေတာ့ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးတဲ့အခါမွာ သို႔မဟုတ္ သူတို႔ပါတီရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းမႈ ၿပီးျပတ္လို႔ ေကာ္မရွင္က မွတ္ပံုတင္ အသစ္က် ၿပီဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ရင္ သေဘာထား ေၾကညာခ်က္တရပ္ေတာ့ ထုတ္ျပန္ေၾကညာလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔လည္း ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
လႊတ္ေတာ္တြင္းႏိုင္ငံေရးထဲ ဝင္ၾကည့္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ လႊတ္ေတာ္တြင္းႏိုင္ငံေရးမွာ ဘယ္ဟာေတြက အၾကီးဆံုး စိန္ေခၚမႈေတြ ျဖစ္သလဲ။
အခက္အခဲကေတာ့ ပထမ လႊတ္ေတာ္တုန္းကေတာ့ ဝန္ၾကီးေဟာင္းေတြက လာေျဖၾကတာကိုး။ သူတို႔ ဝန္ၾကီးဌာနရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားေတြ၊ သူတို႔ ဝန္ၾကီးဌာနရဲ႕ လုပ္မႈကိုင္မႈေတြကို ကာကြယ္ၿပီး ေျဖသြားတာကိုး။ ဒုတိယ လႊတ္ေတာ္မွာ က်ေတာ့ ဝန္ၾကီးေဟာင္းေတြက ေကာ္မတီေတြရဲ႕ ဥကၠ႒ေတြ ျပန္ျဖစ္လာၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အက်ဳိးစီးပြားေတြကို ဒါေတြနဲ႔ ထိစပ္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူ႔သဘာဝပဲေလ။ က်ေနာ္ပင္လွ်င္ က်ေနာ့္ အက်ဳိးစီးပြား ထိခိုက္လာမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ ကာကြယ္မွာပဲ။ ဆိုပါစို႔ဗ်ာ ေမာ္ေတာ္ကား တင္သြင္းတယ္ဆိုပါေတာ့ အခြန္ေတြ တအား စြတ္ေကာက္တာ။ ဒါကို ခ်က္ျခင္း ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ဆိုတာ သူတို႔ အက်ဳိးစီးပြားေတြ ပါေနမွာေပါ့။ အဲဒါကို ခ်က္ျခင္း လုပ္မေပးခ်င္ဘူးဆိုတာေတာ့ လူ႔သဘာဝပဲ။ အဲဒီလုိ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့ ကိစၥေတြကို စီးပြားေရး ဘက္မွာ အခ်ိန္တကန္႔ေတာ့ ယူရလိမ့္မယ္လို႔ထင္တယ္။ ဒီဟာေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွလည္း စီးပြားေရး ျပဳျပင္
ေျပာင္းလဲမႈေတြက တကယ့္ သမၼတ လိုလားသလို အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ေျပာင္းသြားလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑ တခ်ဳိ႕ေတြက ေမွ်ာ္လင့္တာရွိတယ္။ သေဘာထား
ေျပာင္းသြားႏုိင္တယ္ေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကလည္း အမိန္႔နာခံမႈနဲပဲ လုပ္ေဆာင္မွာပဲဆိုတာ အန္ကယ့္ အျမင္ကေကာ ဘယ္လုိရွိသလဲ။
အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔က လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ သက္တမ္းေပါ့။ လႊတ္ေတာ္သက္တမ္းေတြ ေျပာင္းသြားတိုင္း ေျပာင္းသြား တိုင္း အေျခအေနသစ္တခုက ေပၚလာမွာပဲ။ အခုကေတာ့ လူေဟာင္းေတြနဲ႔ ဒီမုိကရက္တစ္ အင္အားစုေတြဘက္က စပ္ထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အုပ္ခ်ဳပ္နည္း လႊတ္ေတာ္ ပံုစံၾကီးကိုး။ အခ်ိန္ေရြ႔တာနဲ႔အမွ် လုိက္ေရြ႔သြားမွာပဲေလ။ အဲဒီေတာ့ ဒီလို လူေဟာင္းေတြက လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဆက္ရွိဖို႔ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး။ စစ္တပ္ပင္လွ်င္ ဟုိတုန္းက စစ္တပ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အေျခခံဥပေဒကို Back up လုပ္ရေတာ့မယ္။ ေနာက္တခါ စစ္တပ္မွာ စစ္တပ္ဦးစီးတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မဟုတ္ေတာ့တဲ့အခါက်ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ပါဝင္မႈေတြဟာ ဒီမိုကရက္တစ္ ပံုစံဘက္ကို တျဖည္းျဖည္း ေရြ႕သြားမွာပါ။
တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ အန္ကယ္တို႔ပါတီရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ထိေတြ႔ဆက္စပ္မႈရွိရဲ႕လား။
ရွိပါတယ္။ သူတို႔ တဝိုင္းတည္းထိုင္ လက္ဘက္ရည္ေသာက္တာတို႔၊ ထမင္းစားတာတို႔ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သိရ သေလာက္ေတာ့ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ဘာမွ သိပ္ထိေရာက္တဲ့ အဆုိေတြ ေမးခြန္းေတြ ေမးတာ မရွိေသး ဘူး။ ေထာက္ခံတာပဲ က်ေနာ္တို႔ ၾကားရတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ဟာ ဒို႔တာဝန္ အေရးသံုးပါးကို မထိစပ္သေရြ႔ သူတို႔ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈဟာ ထင္သာျမင္သာ ရွိလာမွာ မထင္ဘူး။ သူတို႔ဟာ လုိင္းသတ္ထားတဲ့ အဆင့္ပဲ ရွိေသးတာကိုး။ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ယူထားၿပီးေတာ့ ဒီမွာရပ္ေနတဲ့ သူေတြေပါ့။ သူတို႔က တိုင္းျပည္အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ အေရးသံုးပါးကို ထိၿပီဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ အခန္းက႑က တက္လာမွာေပါ့။
အက်ဳိးစီးပြားဆိုလို႔၊ အခုတေလာ စြပ္စြဲသံေတြၾကားလာရတဲ့ဟာက ပါတီၾကီးတခုက၊ အထူးသျဖင့္ ႀကံ့ခိုင္ေရး ပါတီက ပါတီငယ္ေလးေတြကို အရပ္စကားေျပာရရင္ လုိက္ဝယ္တယ္ေပါ့။ အဲဒီလိုမ်ဳိး အန္ကယ္တို႔ ပါတီမွာ
ေကာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာ ရွိသလား။
ဝယ္တာမရွိပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မိခင္ပါတီက နယ္ေတြမွာ က်ေနာ္တို႔က NLD ေဟာင္းေတြ ကိုး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၿပိဳင္မယ့္လူ မရွိတဲ့အခါမွာ ဝင္ၿပိဳင္ေပးပါလား ဘာညာ အဲဒီလိုမ်ဳိး ေခၚတာေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက လာဆြယ္တာေတြ ရွိတယ္။
ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက ျမန္မာျပည္မွာ ဘ႑ာေရးအရ အေတာင့္တင္းဆံုး ျဖစ္တယ္။ သူ႔နဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္ဖို႔ ၂ဝ၁၅ မွာလည္း အႏၲရာယ္ရွိတယ္လို႔ မယူဆဘူးလား။
ျပည္သူကို က်ေနာ္တို႔ သိပ္ေလွ်ာ့တြက္လို႔ မရဘူးေလ။ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ အားကိုးဖြယ္ရာရွိတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က လႊတ္ေတာ္လိုင္းထဲကို ဝင္လာၿပီ။ ႏုိင္ငံေရး ေရစီးထဲမွာ ရွိလာၿပီ။ အဲဒီႏွစ္ခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သိပ္အႏၲရာယ္ ရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ မျမင္ပါဘူး။ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးထဲမွာလည္း ေဘာင္းဘီခၽြတ္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအျပင္ သာမန္ ဝန္ထမ္း
ေတြထဲက ဝင္လာတဲ့ MP ေတြလည္း ရွိတာကိုး။ မန္ေနဂ်ာေတြလည္း ရွိတယ္၊ ဆရာဝန္ေတြလည္း ရွိတယ္။ သူတို႔
ေတြက ဒီမုိကေရစီ လိုလားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ။ အခ်ိန္ေရြ႔သြားတာနဲ႔အမွ် စစ္တပ္ရဲ႕ အာဏာခ်ဳပ္ကိုင္မႈဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ သြားမယ္ဆိုရင္ အေနအထားသစ္တခုကို ကူးေျပာင္းသြားမွာပါ။ ဒါဟာ ထံုးစံပဲေလ။ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္ကိုရီးယားမွာ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပီး႐ူးမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဟာေတြ။ တခ်ိန္တုန္းက စစ္တပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး
ေအာက္မွာ တခ်ိန္လံုး ေနခဲ့ရၿပီးေတာ့ ေနာင္ ၁၄ ႏွစ္ၾကာလာတဲ့အခါမွာ အတိုက္အခံႏုိင္လာတဲ့အခါမွာ စစ္တပ္
ေရးဆြဲတဲ့ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ဥပေဒနဲ႔ပဲ ႏုိင္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ျပင္ခြင့္ရသြားတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ျပင္ဖို႔ကေတာ့ One Decade မကေတာ့ ေစာင့္ရမယ္။
သူတို႔ (အဲဒီႏိုင္ငံေတြ)မွာ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အေျခအေနက ေအာင္ျမင္သြားခဲ့ၿပီ။ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီအေနအထားထိ One Decade အတြင္း ေရာက္ပါ့မလား။
အဲဒါက ဘယ္မွာ သြားမူတည္သလဲဆိုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ မူတည္ပါတယ္။ အခြန္ေကာက္ခံရရွိမႈက ၁ ႀထီလီယံ၊ စစ္တပ္အသံုးစရိတ္က ၁.၃ ႀထီလီယံေလာက္ သံုးေနတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြကေပါ့။ သံုးေနေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရသြားလို႔ရွိရင္ ဒီဟာေတြက ေလ်ာ့က်သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ်ာ့က်သြားေတာ့ က်ေနာ္တို႔က အစိုးရက ေပးေနတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈေတြ ပညာေရးတို႔ က်န္းမာေရးတို႔မွာလည္း ျမင့္တက္လာလိမ့္မယ္ေပါ့။ ထိုနည္းတူစြာပဲ အခြင့္အလမ္းေတြ က ပြင့္လာလိမ့္မယ္။ တိုင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြမွာလည္း စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းေတြက ပြင့္လမ္းလာမယ္။ အဲဒီ အေနအထား ေရာက္လာလို႔ရွိရင္ ဦးသိန္းစိန္ သမၼတ သက္တမ္း မကုန္ခင္ေလးမွာ စီးပြားေရး အေျပာင္းအလဲကို က်ေနာ္တို႔ ဆုပ္မိကိုင္မိ အေနအထားတခု ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံမွာ လာဘ္စားမႈေတြ တအားမ်ားေနတယ္။ အဲဒါေတြကို ဘယ္လို ၿဖိဳခ်ႏိုင္မလဲ။
အဲဒါေတြက ထမင္းမဝလို႔ လာဘ္စားမႈေတြက ထိပ္ကေနၿပီးေတာ့ ေအာက္အထိ ရွိေနခဲ့တာကိုး။ ထိပ္ကလူႀကီး
ေလးငါးဆယ္ေယာက္ ျပင္တာနဲ႔ ေအာက္မွာ သက္ေရာက္မႈ မရွိဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ ေအာက္က ျပင္ႏိုင္ေအာင္ စီးပြားေရး တဘက္က တက္လာတဲ့အခါမွာ၊ Inflation Rate ကိုလည္း ထိန္းႏုိင္မည္ဆိုလို႔ ရွိရင္ ဝန္ထမ္းေတြကို
ေလာက္ေလာက္လားလား လစာေပးႏိုင္တဲ့အခါမွာ ျခစားမႈဆိုတာ အတိုင္းအတာတခုအထိ ေလ်ာ့က်သြားမွာပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကလည္း ျပည္တြင္းအတိုက္အခံနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေပါ့ တိုင္းရင္းသားမွာက အခု ေလာေလာဆယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူထားတာက မင္းမပစ္နဲ႔၊ ငါမပစ္နဲ႔ အေနအထားပဲရွိေသးတယ္။ အဲဒီဟာ ေအာင္ျမင္ပါ့မလား။
အဲဒီအဆင့္က မတက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ မင္းမပစ္နဲ႔ ငါမပစ္နဲ႔ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းေတြ ေပးမယ္ ကြာ။ ယူၾကဆိုရင္ေတာ့ စစ္ပေဒသရာဇ္တြပဲ ေမြးဖြားတာ ျဖစ္မွာေပါ့။ အခုဟာက အဲဒီ Pattern မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။ အဲဒီလုိမ်ဳိး အေျခအေနေတြ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔က လူေတြကိုေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ ျပည္နယ္ေတြကို ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စကားေတြရလာၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းမယ္ ဆိုတဲ့ အဆင့္အထိ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္လာၿပီ။ ေရာက္လာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ သူ႔ Process ၿပီးဆံုးတဲ့အခါမွာ ရေပါက္ရလမ္းဟာ မ်ားတယ္လို႔ပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အေကာင္းေမွ်ာ္လင့္သလား အန္ကယ္က။
အစိုးရပိုင္းကလည္း သံုးႏွစ္အတြင္းမွာ ရမယ္လို႔ ကတိေပးထားၿပီးၿပီ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဒါကို ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ
ျဖစ္တယ္။ အရင္ ဦးေနဝင္း လက္ထက္မွာတို႔၊ ၅၅ ခုႏွစ္ ေခၚတာတို႔၊ ၆၃ ခုႏွစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔နဲ႔ေတာ့ မတူဘူးေလ။ ဒီဟာက turning point ပဲဗ်။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ ဒီဟာက military regime's last resort ပဲ။ ေနာက္ဆံုး ဆုပ္ကိုင္ရမယ့္ အေျခအေနပဲ။ ဒါမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရေအာင္မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ သမိုင္းမွာ အမဲစက္ၾကီးက်န္ခဲ့မွာပဲ။ သူတို႔လည္း သိတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရရင္ စီးပြားေရးတိုးတက္ဖို႔ အခြင့္မလမ္း နည္းသြားမယ္။ ညီၫြတ္ေရးမရွိရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရွိႏုိင္ဘူး။ ျပည္ေထာင္စု ပံုစံ စစ္စစ္မွန္မွန္မေပၚရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရႏိုင္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ နံပါတ္(၁)က ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရေအာင္ လုပ္ရမွာေပါ့။ နံပတ္ (၂) က ႏုိင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းၿပီးေတာ့ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ပစ္ရမယ္ ဆိုတာေတာ့ ျပည္နယ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရၾကားမွာရွိေနတဲ့ အာဏာခြဲေဝမႈပံုစံေပါ့။ ဒါေတြကို Power sharing
ျပတ္ေအာင္ ျဖတ္ရမယ္ေလ။ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္လည္း ေပးရမယ္။ အဲဒါဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရွိမွ သူတို႔ေပးရဲမယ္ေလ။ ဒါမရွိရင္ သူတို႔ မေပးရဲဘူး။ ဒါကိုေပးရင္ တရားခံျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ခြဲထြက္သြားမွာေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက နံပတ္ (၁) ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ တသားတည္းျဖစ္ဖို႔ရယ္၊ စီးပြားေရး ပြင့္လမ္းလာဖို႔ရယ္၊ လူမႈစီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး တိုးတက္ဖို႔ဆိုတာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာ သြားတည္ေနတယ္။ အခုန ေျပာသလုိေပါ့ဗ်ာ၊ ၁ ႀထီလီယံမက သံုးေနတဲ့ စစ္အသံုးစရိတ္ကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အခြင့္အလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာမွာပါ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စိန္ေခၚမႈေတြေပါ့ဗ်ာ။ ဟိုအခါက်ရင္ေတာ့ ဒါဟာ အခြင့္အလမ္းေတြ ျဖစ္သြားၿပီေပါ့။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ အေကာင္းျမင္တာ မဟုတ္ေသာ္လည္းဘဲ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီအတုိင္းပဲ ႐ႈျမင္ပါတယ္။ ဟိုဟာေတြနဲ႔ ျပန္ခ်ိန္ထိုးမယ္ဆိုရင္ ဟိုကာလ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဒီကာလ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ ဒီကာလ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ပိုသာေနတယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႔မရဘူး။
တုိင္းရင္းသား ပဋိပကၡ ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ေလးသိန္း အင္အားရွိတဲ့ တပ္ၾကီးရဲ႕ အခန္းက႑က ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရသြားေအာင္ မေျဖရွင္းခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ေတြလည္း ရွိေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေျပာတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက လက္ေတြ႔ျဖစ္ဖို႔ နည္းမသြားဘူးလား။
သူတို႔ရဲ႕ အေျခခံဥပေဒမွာေတာ့ သတ္မွတ္ထားတာေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္ လုပ္ဖို႔အတြက္ ဦးေဆာင္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။
ႏွစ္ေသာင္းရွိရင္ သံုးေထာင္ပဲ ေပးတယ္။ အဲဒါမ်ဳိးက်ေတာ့ သူတို႔ကလည္း လက္မခံႏုိင္ဘူး။ ဒါကေတာ့ သဘာဝက် တယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ႐ံုနဲ႔လည္း မၿပီးႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးအရ လိုလားခ်က္ေတြေပါ့ဗ်ာ ၄၇ အေျခခံ ဥပေဒမွာ ျပည္ေထာင္စုပံုသ႑ာန္ မေပၚခဲ့ဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ မရခဲ့ဘူး။ ၇၄ မွာ လည္း ပိုေတာင္ဆိုးေသးတယ္။ အခုအခါမွာ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ေပၚလာတဲ့ အစိုးရရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈဟာ ပိုၿပီးေတာ့ ထင္ရွားျမင္သာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းမႈကို ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို သြားဖို႔လမ္းကေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ သာေနၿပီေပါ့ဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment
hih sung a ong lut ong ih u leh nau a kua mah peuhgh. it na khut tawh ban zal khut ong len in